El que pasa ahora. El otro había sucedido hace unos años-bastante-y ahora una película. La primera es la disponibilidad de los padres divorciados para establecer un partido y reclamar el voto del público en las próximas elecciones, por lo que quieren dar a conocer sus problemas y demandas.
El segundo es una persona real de la historia de ayer salió al aire en grandes pantallas de cine ateniense: el activista gay Harvey Milk, quien en 1977 fue elegido concejal de San Francisco que tiene declarado abiertamente su orientación sexual, en momentos en que este no era en absoluto evidente.
¿Cuál es el elemento común en estas dos situaciones distantes y diferentes? Cualquiera que sea la verdad, y no elegido el camino de la política para dar a conocer y defender sociales, principalmente los derechos. "El papel del poder es dar espacio a la esperanza", dijo Harvey Milk. "Hemos decidido" bajar "colectivamente, fundador del Partido Social Europeo, con el fin de luchar por nuestras demandas a través del Parlamento de la UE. Quién sabe, a lo mejor lo que oyó en Grecia ", dice el presidente de la Sociedad para la Mujer y la Dignidad Paternal Nikos Spitalas (" K ", 15/01/09). Lo que quiere decir que, cuando todo ha terminado, la comprensión, la buena voluntad, la tolerancia, la compasión, el consenso, la comprensión, todo lo que queda es el poder. Que por lo general acompañado de cargos públicos. Que normalmente significa que una porción de grandes compañeros han evaluado y por lo tanto honrar el comportamiento de los que descienden a la arena política, el tamaño más grande o más pequeño. En la EP de un consejo municipal.
Supongo que los problemas que enfrenta el verdadero Harvey Milk, que es diferente en un momento en ninguna manera condona las diversidades. Sé que los grandes problemas de los padres divorciados que viven junto a nosotros, en medio de nosotros. He visto la desesperación silenciosa, amargura insoportable, gran sensación de impotencia, que cancela la plantilla padre. Harvey Milk reclamó el voto de sus conciudadanos en San Francisco a sentirse seguros y aceptados. No tuvo consecuencias. Asesinado por un odio extremo.Los padres divorciados dicen que van a reclamar el voto de los ciudadanos europeos a comunicar sus impasses.
'ΤΟ ΜΕΣΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ', ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΤΗΣ ΟΛΓΑ ΣΕΛΛΑ
http://www.kathimerini.gr/712697/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-meso-einai-to-mhnyma
http://www.kathimerini.gr/712697/opinion/epikairothta/arxeio-monimes-sthles/to-meso-einai-to-mhnyma
Το ένα συμβαίνει τώρα. Το άλλο είχε συμβεί μερικά χρόνια πριν -αρκετά- και τώρα γίνεται ταινία. Το πρώτο είναι η διάθεση των διαζευγμένων πατεράδων να ιδρύσουν κόμμα και να διεκδικήσουν την ψήφο του κοινού στις επόμενες ευρωεκλογές, θέλοντας έτσι να κάνουν γνωστά τα προβλήματα και τα αιτήματά τους.
Το δεύτερο είναι ένα υπαρκτό πρόσωπο που από χθες η ιστορία του προβάλλεται στις μεγάλες οθόνες των αθηναϊκών κινηματογράφων: του ομοφυλόφιλου και ακτιβιστή Χάρβεϊ Μιλκ, που το 1977 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος του Σαν Φρανσίσκο έχοντας δηλώσει ανοικτά τον σεξουαλικό προσανατολισμό του, σε μια εποχή που κάτι τέτοιο δεν ήταν διόλου αυτονόητο.
Ποιο είναι το κοινό στοιχείο των δύο αυτών μακρινών και διαφορετικών περιπτώσεων; Οτι και οι μεν και ο δε επέλεξαν τον δρόμο της πολιτικής για να δημοσιοποιήσουν και να υπερασπιστούν κοινωνικά, κατά κύριο λόγο, δικαιώματα. «Ο ρόλος της εξουσίας είναι να δίνει χώρο στην ελπίδα» έλεγε ο Χάρβεϊ Μιλκ. «Αποφασίσαμε να «κατέβουμε» συλλογικά, ιδρύοντας το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Κόμμα, με στόχο να παλέψουμε για τα αιτήματά μας μέσα από την Ευρωβουλή. Ποιος ξέρει, ίσως έτσι ακουστούμε και στην Ελλάδα», δηλώνει ο πρόεδρος του Συλλόγου για την Ανδρική και Πατρική Αξιοπρέπεια κ. Νίκος Σπιτάλας («Κ», 15/1/09). Που πάει να πει ότι εκεί όπου όλα έχουν τελειώσει, η συνεννόηση, η καλή θέληση, η διαλλακτικότητα, η σύμπνοια, η συναίνεση, η κατανόηση, το μόνο που μένει είναι η εξουσία. Η οποία συνήθως συνοδεύεται από δημόσιες θέσεις. Που, υπό κανονικές συνθήκες, σημαίνει ότι μια μεγάλη μερίδα συνανθρώπων έχουν εκτιμήσει και γι' αυτό τιμήσει τη συμπεριφορά όσων κατεβαίνουν στον πολιτικό στίβο, μεγαλύτερης ή μικρότερης εμβέλειας. Από την Ευρωβουλή μέχρι ένα δημοτικό συμβούλιο.
No hay comentarios:
Publicar un comentario